W 1998 r. ze znajomymi założyliśmy (jedną z pierwszych w Polsce) jednostkę certyfikującą w rolnictwie ekologicznym BIOEKSPERT, w której pracuję już 23 lata. Jest to praca wymagająca bardzo dobrej znajomości prawa polskiego i unijnego. Od 2008 r. jestem członkiem Komitetu Akredytacji IOAS – firmy zajmującej się akredytacją jednostek certyfikujących z całego świata.

Od 2012 r. jestem zaangażowana w proces przeglądu i konsultacji nowych aktów prawnych dotyczących produkcji ekologicznej i biorę udział w pracach Grupy Dialogu Społecznego Komisji Europejskiej. Proces tworzenia prawa jest wolny, skomplikowany, wymaga dużej wiedzy o praktyce w produkcji rolniczej, przetwórstwie, handlu, imporcie, a każdy niewłaściwy zapis powoduje wielkie trudności dla producentów, straty finansowe i problemy na rynku produktów ekologicznych. Dlatego każdy artykuł w projekcie rozporządzenia lub ustawy analizuję z myślą o jego potencjalnych skutkach dla rolników, producentów i konsumentów, sprawdzam każde zdanie w przepisach unijnych w kilku językach, które znam, by było właściwie przetłumaczone na język polski i złości mnie każdy błąd, każdy absurdalny zapis, który może spowodować szkody w systemie produkcji ekologicznej. Ta praca daje mi niesamowitą energię, bo bardzo zależy mi na tym, żeby producenci ekologiczni mieli normalne warunki prawne i rzeczywiste do swojej pracy, i żeby produkcja ekologiczna i rynek żywności ekologicznej rozwijały się bez sztucznych barier biurokratycznych. Od wielu lat jestem w Radzie Rolnictwa Ekologicznego i Komitecie Monitorującym Program Rozwoju Obszarów Wiejskich doradzających Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz w Komisji ds. GMO przy Ministrze Środowiska, gdzie pilnuję interesów sektora rolnictwa ekologicznego.